Permacultuur is een methode om leefomgevingen te ontwerpen die de diversiteit EN de stabiliteit EN de regeneratie/veerkracht vertonen van natuurlijke ecosystemen.
"Zelfonderhoudende systemen, samenwerkingsverbanden creëren, niet alleen in de tuin, maar ook in huis en in de samenleving behoren tot de essentie van Permacultuur."
"Permacultuur stimuleert ons om zelfvoorzienend en vindingrijk te zijn.
Permacultuur is een ontwerpsysteem voor een duurzaam leven."
Wat is dan dat Permacultuur?
Het woord 'Permacultuur' is een samenvoeging van 'Permanent Agriculture' en 'Permanent Culture'. Deze allesomvattende methode die beschrijft hoe je een duurzame leefmethode ontwerpt, werd voor het eerst beschreven door de
Australische Bill Mollison in 1974. Permacultuur is samenwerken met de natuur om een betere wereld voor ons allemaal te maken. Als we de natuur observeren zien we dat er een systeem van principes aan het werk is. Permacultuur gebruikt deze principes om geïntegreerde systemen te ontwikkelen die voor onze behoeften aan voedsel, energie en gemeenschap zorgen op een gezonde en efficiënte wijze. Door Permacultuur kunnen we de kwaliteit en productiviteit van onze individuele levens, onze samenleving en onze omgeving verbeteren.
Permacultuur is een praktische toepassing van duurzaamheid en biedt handvatten om zo een deel van de oplossing te kunnen zijn in plaats van dat je zelf onderdeel bent van de problemen waarmee we te maken hebben en gaan krijgen. Bill Mollison; "the problem is the solution"
Permacultuur is een samenhangend kader dat goede ideeën, zowel traditionele als nieuwe, gebruikt om productieve, arbeidsarme systemen te creëren die efficiënt energie benutten. Als een systeem optimaal werkt is er geen extra energie-inbreng nodig van buiten uit. De zon is de enige energiebron waar we niet buiten kunnen. Dan is ook het systeem duurzaam, want het kan blijven functioneren. Zo voorzien we in de menselijke behoeften zonder de energiebronnen uit te putten.
Permacultuur is voor iedereen en overal toepasbaar, zowel in de stad, op een balkon, als op het platteland, op het niveau van gezin, gemeenten en steden, hier en in de tropische streken,… De universele principes krijgen telkens weer een eigen, lokale invulling die beantwoordt aan de plaatselijke noden en
omstandigheden.
Zelfonderhoudende systemen, samenwerkingsverbanden creëren, niet alleen in de tuin, maar ook in huis en in de samenleving behoren tot de essentie van Permacultuur. Een zelfonderhoudend systeem is een samenwerkingsverband tussen de verschillende elementen waarbij ‘afval’ van het ene element gebruikt wordt als ‘bron’ voor een ander element. Hoe beter het systeem werkt, hoe minder arbeid nodig is om het te laten functioneren en hoe minder afval er is.
Zo gaat het in de natuur: alleen de inbreng van de zonne-energie zorgt ervoor dat het hele systeem draait en er is geen afval: alles wordt telkens opnieuw door een ander element benut. Om dergelijke systemen te creëren zijn een aantal principes uitgewerkt als hulpmiddel.
Permacultuur stimuleert ons om zelfvoorzienend en vindingrijk
te zijn voor een Nieuwe, Gezonde, Gelukkige en Duurzame samenleving!
Permacultuur kent 3 ethische principes:
Zorg voor de aarde: Biodiversiteit op gang brengen, lijnen kort houden en geen verspilling. Permacultuur is een gesloten kringloop en werkt volgens de natuurlijke wetten en elementen. Er komt geen chemie aan te pas en houdt rekening met de seizoenen. Je neemt niet meer dan je nodig hebt. Je werkt met liefde met de aarde, de natuur. Permacultuur stimuleert de creativiteit, maakt je bewust van je omgeving.
Zorg voor de mens: Zorg voor de mens is zorgen voor de aarde. De mens zit aan het einde van de voedselketen en is een goede graadmeter hoe het met de natuur is gesteld. Permacultuur stimuleert een sociale economie, betrokkenheid, zorg voor elkaar en geeft gezonde voeding.
Delen van de overvloed:
Permacultuur staat voor leren ontvangen en kennis delen. Het stelt limieten aan bevolkingsgroei en consumptie; de bronnen te delen tussen aarde en mens. Producten worden hergebruikt en er is geen verspilling. Overvloed wordt gedeeld met alle levende wezens. Met Permacultuur bouw je als het ware een mozaïek van ecosystemen. Voor het werken in de tuin geldt dat na een aantal jaren je alleen nog maar hoeft te oogsten en behoeft de tuin maar weinig begeleiding.
Daarnaast neemt de biodiversiteit toe wat weer leidt tot een
sterker en vitaler ecosysteem. Zowel biodiversiteit van de flora als die de
fauna neemt toe in een permacultuurtuin. Bij de proeftuinen op kasteel
nieuwehoven en het CSA bedrijf worden steeds meer bijzondere dieren en planten
waargenomen. Ervaring op de voormalig Permacultuurtuin te Twello is dat
roofvogels, de knoflookpad en de koninginnepage weer terugkwamen. Het wemelt er
van de insecten, vogels, kikkers, padden en vlinders.
Een hogere graad aan diversiteit van planten (kleuren en geuren) en dieren verhoogt eveneens de belevingsvreugde van de mensen die werken of genieten van de tuin. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat het stresshormoon testosteron aanmerkelijk afnam. Bij kinderen verhoogt het de leervermogens en zie je vooral bij drukke kinderen of kinderen met een aandoening uit het autistische spectrum, een geheel ander gedrag. Ze worden rustiger en kunnen zich beter concentreren.
Voorbeeld:
Hier een voorbeeld van een praktische permacultuur oplossing op een bekend
‘probleem’. Je wilt je huis gedeeltelijk verwarmen met hout. Ten eerste koop je
de meest efficiente hout kachel. Vervolgens bedenk je waar en hoe je houtvoorraad te plaatsen en bouwen. Je besluit dat je een afdak bouwt om je hout droog te houden, tegelijk laat je het voldoende uitsteken zodat je zelf droog blijft als het regent. Vervolgens bedenk je dat je je houtvoorraad zo dicht
mogelijk bij de deur naar de houtkachel plaatst, zodat je minder ver hoeft te
sjouwen. Maar je houdt er wel rekening mee dat de beestjes in je houtvoorraad
wonen en om te voorkomen dat ze je huis gaan bewonen plaats je het hout op
minstens 4 meter.
Ok, nu je dit allemaal weet zie je nog meer
opties. Het dak kan bijna vlak, maak er een reling omheen en zet er een
stevige trap tegen zodat de kinderen een leuk speeldak hebben. Afgeschermd aan 1 zijde kun je een bijenkas plaatsen rekening houdend met vliegroute van bijen zodat we elkaar niet in de weg zitten. Je kunt een dakgoot plaatsen en het water naar een vijver of swale, dichtbij gegraven, leid. Hierdoor vang je het
regenwater en wordt langzaam opgenomen.
Leg op die vochtige plek een heuvel aan en plant er bijvoorbeeld kiwi’s en leid hun takken langs de reling van het speeldak. Op deze manier maak je het oogsten ook nog eens makkelijk.
"Zelfonderhoudende systemen, samenwerkingsverbanden creëren, niet alleen in de tuin, maar ook in huis en in de samenleving behoren tot de essentie van Permacultuur."
"Permacultuur stimuleert ons om zelfvoorzienend en vindingrijk te zijn.
Permacultuur is een ontwerpsysteem voor een duurzaam leven."
Wat is dan dat Permacultuur?
Het woord 'Permacultuur' is een samenvoeging van 'Permanent Agriculture' en 'Permanent Culture'. Deze allesomvattende methode die beschrijft hoe je een duurzame leefmethode ontwerpt, werd voor het eerst beschreven door de
Australische Bill Mollison in 1974. Permacultuur is samenwerken met de natuur om een betere wereld voor ons allemaal te maken. Als we de natuur observeren zien we dat er een systeem van principes aan het werk is. Permacultuur gebruikt deze principes om geïntegreerde systemen te ontwikkelen die voor onze behoeften aan voedsel, energie en gemeenschap zorgen op een gezonde en efficiënte wijze. Door Permacultuur kunnen we de kwaliteit en productiviteit van onze individuele levens, onze samenleving en onze omgeving verbeteren.
Permacultuur is een praktische toepassing van duurzaamheid en biedt handvatten om zo een deel van de oplossing te kunnen zijn in plaats van dat je zelf onderdeel bent van de problemen waarmee we te maken hebben en gaan krijgen. Bill Mollison; "the problem is the solution"
Permacultuur is een samenhangend kader dat goede ideeën, zowel traditionele als nieuwe, gebruikt om productieve, arbeidsarme systemen te creëren die efficiënt energie benutten. Als een systeem optimaal werkt is er geen extra energie-inbreng nodig van buiten uit. De zon is de enige energiebron waar we niet buiten kunnen. Dan is ook het systeem duurzaam, want het kan blijven functioneren. Zo voorzien we in de menselijke behoeften zonder de energiebronnen uit te putten.
Permacultuur is voor iedereen en overal toepasbaar, zowel in de stad, op een balkon, als op het platteland, op het niveau van gezin, gemeenten en steden, hier en in de tropische streken,… De universele principes krijgen telkens weer een eigen, lokale invulling die beantwoordt aan de plaatselijke noden en
omstandigheden.
Zelfonderhoudende systemen, samenwerkingsverbanden creëren, niet alleen in de tuin, maar ook in huis en in de samenleving behoren tot de essentie van Permacultuur. Een zelfonderhoudend systeem is een samenwerkingsverband tussen de verschillende elementen waarbij ‘afval’ van het ene element gebruikt wordt als ‘bron’ voor een ander element. Hoe beter het systeem werkt, hoe minder arbeid nodig is om het te laten functioneren en hoe minder afval er is.
Zo gaat het in de natuur: alleen de inbreng van de zonne-energie zorgt ervoor dat het hele systeem draait en er is geen afval: alles wordt telkens opnieuw door een ander element benut. Om dergelijke systemen te creëren zijn een aantal principes uitgewerkt als hulpmiddel.
Permacultuur stimuleert ons om zelfvoorzienend en vindingrijk
te zijn voor een Nieuwe, Gezonde, Gelukkige en Duurzame samenleving!
Permacultuur kent 3 ethische principes:
Zorg voor de aarde: Biodiversiteit op gang brengen, lijnen kort houden en geen verspilling. Permacultuur is een gesloten kringloop en werkt volgens de natuurlijke wetten en elementen. Er komt geen chemie aan te pas en houdt rekening met de seizoenen. Je neemt niet meer dan je nodig hebt. Je werkt met liefde met de aarde, de natuur. Permacultuur stimuleert de creativiteit, maakt je bewust van je omgeving.
Zorg voor de mens: Zorg voor de mens is zorgen voor de aarde. De mens zit aan het einde van de voedselketen en is een goede graadmeter hoe het met de natuur is gesteld. Permacultuur stimuleert een sociale economie, betrokkenheid, zorg voor elkaar en geeft gezonde voeding.
Delen van de overvloed:
Permacultuur staat voor leren ontvangen en kennis delen. Het stelt limieten aan bevolkingsgroei en consumptie; de bronnen te delen tussen aarde en mens. Producten worden hergebruikt en er is geen verspilling. Overvloed wordt gedeeld met alle levende wezens. Met Permacultuur bouw je als het ware een mozaïek van ecosystemen. Voor het werken in de tuin geldt dat na een aantal jaren je alleen nog maar hoeft te oogsten en behoeft de tuin maar weinig begeleiding.
Daarnaast neemt de biodiversiteit toe wat weer leidt tot een
sterker en vitaler ecosysteem. Zowel biodiversiteit van de flora als die de
fauna neemt toe in een permacultuurtuin. Bij de proeftuinen op kasteel
nieuwehoven en het CSA bedrijf worden steeds meer bijzondere dieren en planten
waargenomen. Ervaring op de voormalig Permacultuurtuin te Twello is dat
roofvogels, de knoflookpad en de koninginnepage weer terugkwamen. Het wemelt er
van de insecten, vogels, kikkers, padden en vlinders.
Een hogere graad aan diversiteit van planten (kleuren en geuren) en dieren verhoogt eveneens de belevingsvreugde van de mensen die werken of genieten van de tuin. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat het stresshormoon testosteron aanmerkelijk afnam. Bij kinderen verhoogt het de leervermogens en zie je vooral bij drukke kinderen of kinderen met een aandoening uit het autistische spectrum, een geheel ander gedrag. Ze worden rustiger en kunnen zich beter concentreren.
Voorbeeld:
Hier een voorbeeld van een praktische permacultuur oplossing op een bekend
‘probleem’. Je wilt je huis gedeeltelijk verwarmen met hout. Ten eerste koop je
de meest efficiente hout kachel. Vervolgens bedenk je waar en hoe je houtvoorraad te plaatsen en bouwen. Je besluit dat je een afdak bouwt om je hout droog te houden, tegelijk laat je het voldoende uitsteken zodat je zelf droog blijft als het regent. Vervolgens bedenk je dat je je houtvoorraad zo dicht
mogelijk bij de deur naar de houtkachel plaatst, zodat je minder ver hoeft te
sjouwen. Maar je houdt er wel rekening mee dat de beestjes in je houtvoorraad
wonen en om te voorkomen dat ze je huis gaan bewonen plaats je het hout op
minstens 4 meter.
Ok, nu je dit allemaal weet zie je nog meer
opties. Het dak kan bijna vlak, maak er een reling omheen en zet er een
stevige trap tegen zodat de kinderen een leuk speeldak hebben. Afgeschermd aan 1 zijde kun je een bijenkas plaatsen rekening houdend met vliegroute van bijen zodat we elkaar niet in de weg zitten. Je kunt een dakgoot plaatsen en het water naar een vijver of swale, dichtbij gegraven, leid. Hierdoor vang je het
regenwater en wordt langzaam opgenomen.
Leg op die vochtige plek een heuvel aan en plant er bijvoorbeeld kiwi’s en leid hun takken langs de reling van het speeldak. Op deze manier maak je het oogsten ook nog eens makkelijk.
